De Wereldoorlog is voortgebracht “door een tijdperk waarin de bourgeoisie al lang niet meer als vooruitstrevend, doch reeds reactionair geworden is. Van de kant van beide groepen van oorlogvoerende mogendheden is deze oorlog van de slavenhouders voor het in stand houden en versterken van de slavernij; voor het herverdelen van de koloniën, voor het ‘recht’ andere naties te onderdrukken, voor de privilegies en monopolies van het kapitaal der grote mogendheden, voor het vereeuwigen van de loonslavernij door middel van het verdelen van de arbeiders van verschillende landen en het onderdrukken van de arbeiders met de meest reactionaire middelen. Daarom zijn de frasen over de verdediging van het vaderland van beide oorlogvoerende groepen slechts bedrog jegens het volk door de bourgeoisie. (…) Alleen de sociale revolutie van het proletariaat maakt de weg vrij naar de vrede en naar de vrijheid van de naties. De imperialistische oorlog opent de aera van de sociale revolutie.”
Lenin “Ontwerp-resolutie van de linkse sociaal-democraten voor de eerste internationale socialistische conferentie”, 1915.
“Het imperialisme als laatste levensfase en hoogste ontwikkeling van de politieke wereldheerschappij van het kapitaal is de gemeenschappelijke doodsvijand van het proletariaat van alle landen, en tegen hem moet de proletarische klassestrijd zowel in de vrede als in de oorlog op de eerste plaats gericht worden. De strijd tegen het imperialisme is voor het internationale proletariaat tegelijkertijd de strijd om de politieke staatsmacht, de doorslaggevende confrontatie tussen socialisme en kapitalisme. Het noodlot van van het socialistische einddoel hangt er van af, of het internationale proletariaat zich zal verheffen om tegen het imperialisme over de gehele linie front te maken en de leuze ‘de oorlog tegen de oorlog!’ met de inzet van de volledige kracht en de uiterste zelfopoffering tot richtlijn van zijn praktische politiek te maken.”
Rosa Luxemburg “Ontwerp van de Junius-stellingen”, 1916.
Het imperialisme “- het streven van alle machtige naties hun gebied uit te breiden. Het Imperialisme, dat, schijnbaar met nationale tendens, schijnbaar een strijd voerend tegen het Proletariaat van zijn natie, inderdaad, doordat alle Staten imperialistisch zijn, alle elkaar bekampen, en alle strijden om de Wereldmacht, als één geheel strijd voert tegen het gehele Proletariaat in zijn geheel.
En als antwoord dáárop, op die eerste gezamenlijke actie van het Wereldkapitaal moet nu de eerste Internationale actie van het wereldproletariaat beginnen.”
Gorter “Het imperialisme, de wereldoorlog en de sociaal-democratie”, 1915, blz. 139 (uitgave 1920).
